Wielki Post - czas na wzrost

Dzień 31
Post od złości i pretensji

 

  Wielki Post to "wielka szansa” na to, by zregenerować siły, wzmocnić duszę – przy Maryi stojącej pod Krzyżem, przy cierpiącym Jezusie. Może już serce ociężałe, zapał misyjny stygnie – a tu, na Krzyżu – Miłość czeka… 

W Wielkim Poście podejmujemy dobre postanowienia. Po co? Ponieważ sprawiają, że ćwiczymy „duchowe mięśnie” w dobrem (żebyśmy nie byli takimi „duchowymi mięczakami”). Takie postanowienia mają wzmocnić naszą przyjaźń z Jezusem. Chcemy trwać przy Nim w trudnym czasie, jak przyjaciele. 

Przez 40-ści dni Jezus przebywał na pustyni, przygotowywał się do cierpienia i śmierci – dla nas. My, Jego przyjaciele i misjonarze – również chcemy podjąć post. 

Ale jak? Można nie jeść słodyczy, odejść od telewizora, zrezygnować z gier komputerowych – żeby serce wzmocnić wyrzeczeniami i wraz z modlitwą ofiarować je za dzieci w Sudanie. Można podjąć dobre uczynki, więcej czasu poświęcić bliskim i Panu Bogu, w intencji misjonarzy ofiarować cierpienie. 

   A oto wielkopostne postanowienia nadesłane przez s. Anię Jarosz:  

1. Podejmij post od złości i niechęci. Codziennie daj swym najbliższym dodatkową porcje miłości.

2.Podejmij post od osądzania innych. Zanim kogoś potępisz, przypomnij sobie jak Jezus odnosi się do twoich upadków.

3. Podejmij post od narzekania. Kiedy przyjdzie ci ochota narzekać zamknij oczy i przypomnij sobie małe radości, jakimi obdarowuje cie Jezus.

4. Podejmij post od obrażania się i pretensji do innych. Ciągle pracuj nad przebaczeniem tym, którzy cię zranili.

Gdy tak przeżyjesz Wielki Post 

to z wielką radością i bardzo głośno będziesz śpiewać: Alleluja! 

Zdjęcie i tekst za: www.missio.org.pl